کاهش شنوایی ناگهانی حسی-عصبی

کاهش شنوایی یا کری ناگهانی حسی-عصبی در اثر عوامل شناخته شده و ناشناخته ایجاد می شود. معمولاً  بیمار ابراز می کند که با کاهش شنوایی یک طرفه از خواب بیدار شده است. شنوایی بیمار می تواند کاملاً ناگهانی بوده یا در طی چند ساعت اتفاق بیافتد. نوع دوطرفه این بیماری بسیار نادر است. بیمار معمولاً درجاتی از وزوز گوش، احساس پری گوش یا سرگیجه را در آغاز بیماری تجربه کند.

چه عواملی پیش آگهی بهبود شنوایی را بدتر می کنند؟

• شدت کاهش شنوایی: هرچه میزان افت شنوایی بیشتر باشد امکان بهبود کامل آن کمتر می شود.
• افت بیشتر شنوایی در فرکانسهای زیر نسبت به فرکانسهای بم
• همراهی سرگیجه با کاهش شنوایی
• کودکان و بزرگسالان بالای چهل سال
• کاهش قدرت افتراق کلمات در شنوایی سنجی
• تاخیر در شروع درمان

علل کاهش شنوایی ناگهانی حسی-عصبی

هر چند در بسیاری از موارد علت خاصی را نمی توان برای این بیماری مشخص نمود که به آن کاهش شنوایی ناگهانی حسی-عصبی با علت ناشناخته می گویند ولی علل زیر می توانند باعث این نوع کاهش شنوایی گردند:

• علل عفونی از جمله: ویروسها، سیفیلیس، مننژیت چرکی، بیماری لایم و ایدز
• علل تومورال از جمله: آکوستیک نوروما، مننژیوما و ...
• ضربه به سر
• اختلالات سیستم ایمنی
• اختلالات عروقی
• داروهایی که آسیب به سیستم شنوایی می زنند
• منییر
• سارکوییدوز
• MS  

درمان کاهش شنوایی

درمان کاهش شنوایی ناگهانی حسی-عصبی بر اساس علت بوجود آورنده آن است. در مورد کاهش شنوایی ناگهانی حسی-عصبی با علت نا شناخته بهترین درمان ثابت شده و موثر کورتون می باشد. درمانهای دیگری نیز مانند داروهای ضد ویروس توصیه شده اند که تاثیر اغلب آنها اثبات نگردیده است. شروع سریع درمان در این بیماری اهمیت بسزایی دارد طوری که تاخیر در شروع درمان بعد از بیست تا سی روز احتمال پاسخ دهی به درمان را به شدت می کاهد. بیماران باید توجه داشته باشند که در اولین فرصت ممکن به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه نمایند و درمان بیماریشان آغاز گردد.

دکتر علی محمد اصغری - فوق تخصص گوش و حلق و بینی